ალბათ ყველაზე რთული რამ არჩევანის გაკეთებაა. ამ კონტექსტში სიტყვა „სწორი“ ხშირად იხმარება, თითქოს სამყაროს წონასწორობა მხოლოდ სწორ გადაწყვეტილებაზეა დამოკიდებული.
არჩევანი კი კეთდება ყოველ წამს: დიდი ნაბიჯები ცხოვრებაში, მცირე ყოველდღიური გადაწყვეტილებები – ყველა მათგანი თავს იყრის თავის წონასწორობაში და ხშირად ერთ მცირედი შეცდომაც კი მთელი რიგი მოვლენების თავდაყირა დაყენებას იწვევს.
მნიშვნელოვანია მხოლოდ გადაწყვეტილების მიღება, შეცდომა ცუდია მაშინ, როცა ვერაფერს სწავლობ. სხვა შემთხვევაში შეცდომა გამოცდილება და გაკვეთილია.
სოკრატე წერდა: „ჭკვიანს არა მხოლოდ სჯერა, არამედ ირჩევს“ – რადგან ჭეშმარიტება აქტიური პროცესია, მუდმივი განსჯის შედეგი.
მარკუს ავრელიუსი აღნიშნავდა: „შენ არ აკონტროლებ ყველაფერს, რასაც ცხოვრება მოგცემს, მაგრამ შეგიძლია აკონტროლო, როგორ უპასუხო მას“.
როცა არჩევანს აკეთებ, მნიშვნელოვანია გონებისა და გულისთვის თანაბრად მოუსმინო საკუთარ ინტუიციას. მოკლედ, არჩევანი – ეს არა მხოლოდ გზა, არამედ პროცესია, რომელიც ჩვენი ხასიათისა და ღირსების შესახებ ბევრს გვეუბნება. ყოველ წამს ჩვენ ვსწავლობთ, ვცხოვრობთ და ვიზრდებით, მიუხედავად იმისა, რომ გზის თითოეული ნაბიჯი სავსეა სირთულეებით. არსებობს კოლექტიური არჩევანი, რაც ინდივიდების ცხოვრებას განსაზღვრავს. ეს არჩევანი კარგია, როცა ინდივიდებს შეუძლიათ ინდივიდები იყვნენ და არა გაურკვეველი პროპაგანდისტული მანქანის მიერ მართული ნაწილები. ეს ყველაფერი ჯაჭვურია და უბრუნდება საწყისს – ადამიანის არჩევანი ადამიანობა უნდა იყოს, რადგან ღმერთმა ადამიანი საკუთარ ხატად შექმნა.
სიყვარულით,
მაიკო წერეთელი
ჟურნალ OK!-ს მთავარი რედაქტორი
