მხატვარ-მეთოჯინე ნანა მეყანწიშვილი თბილისის ერთ-ერთ ძველ უბანში გაიზარდა, სადაც არაერთი ხელოვანი ადამიანი ცხოვრობდა. როგორც ის იხსენებს, მთელი ბავშვობა ოცნებობდა შეექმნა რაიმე ახალი და საინტერესო. თავდაპირველად ქარგვა დაიწყო, შემდეგ კი გაჩნდა პირველი თოჯინის შექმნის იდეა, მას მოყვა მეორე, მესამე და ესე დაუსრულებლად. დღეს უკვე თავისი თოჯინების ზღაპრული სამყარო აქვს, თითოეულ თოჯინას კი საკუთარი ამბავი.
გვიამბეთ თქვენს შესახებ…
პროფესიით პედაგოგი ვარ, ვასწავლი სახვით და გამოყენებით ხელოვნებას სმენა დაზიანებულ და სმენის არ მქონე ბავშვთა – N203 საჯარო სკოლაში. ამავდროულად ვარ მხატვარ-მეთოჯინე.
როდის და რატომ შექმენით პირველი თოჯინა?
გავიზარდე თბილისის ერთ-ერთ ძველ უბანში, თბილისურ ეზოში, სადაც ბევრი საინტერესო ადამიანი ცხოვრობდა, მათ შორის მხატვარი, მოქანდაკე – ზურა მიქელაძე, რომელსაც ვადევნებდი თვალს, როგორ ძერწავდა. ვოცნებობდი, რომ მსგავსი რაღაცეები მეკეთებინა, თუ ხმამაღალი ნათქვამი არ იქნება, ძალიან კარგად ვქარგავდი.
თოჯინის გაკეთების სურვილი კი გამიჩნდა, მაშინ, როცა ცისფერ გალერეაში ერთ-ერთ გამოფენაზე – ერთი ქალბატონის, სამწუხაროდ გვარი არ მახსოვს, რადგან ეს დიდი ხნის უკან იყო, შექმნილი თოჯინები – პიერო და ქვრივი ქალბატონი დავინახე. იმ დღიდან დავიწყე ფიქრი ამ თემაზე. პირველი თოჯინა ოთხმოცდაათიან წლებში შევქმენი, დავიწყე დაგრუნტული ქსოვილის თოჯინებით, ჩემი ტექნიკა მქონდა. შემდეგ კი გადავედი ძერწვაზე, რაც ძალიან დიდ სიამოვნებას მანიჭებს დღემდე.
რას ნიშნავს თქვენთვის თოჯინას შექმნა?
თოჯინის შექმნის პროცესი არის ჩემი კომფორტის ზონა, რომელშიც ყველაზე ბედნიერად ვგრძნობს თავს. ეს პროცესი მაბრუნებს ბავშვობაში, ვწყდები ირგვლივ არსებულ რეალობას და ვქმნი ზღაპრულ სამყაროს, სადაც ჩემი შექმნილი თოჯინები არიან მთავარი გმირები. უმეტეს შემთხვევაში, არ ვიცი ვის გავაკეთებ, თავდაპირველად ვიწყებ სახის ძერწვას და როცა უკვე დავინახავ, როგორი ტიპაჟი გამოდის, მერე უკვე ვიწყებ ფიქრს რა ჩავაცვა და ვინ იქნება ის.
რისგან იღებთ შთაგონებას?
მიყვარს ზღაპრის პერზსონაჟების გაკეთება, ჩემს მიერ შექმნილი თოჯინა „პაპა კარლო და ბურატინო“ დაცულია თბილისის თოჯინებისა და სათამაშოების მუზეუმში, ამასთანავე შესულია 2017 წლის მუზეუმის მიერ გამოცემულ კატალოგში. ასევე, ჩემი ბევრი თოჯინა უცხოეთში კერძო კოლექციებშია დაცული, რაც ძალიან მახარებს, განსაკუთრებით კი, როცა მეუბნებიან, რომ კარგად მოუვლიან.
თქვენი შექმნილი თოჯინები, თითოეული მათგანი ერთმანეთისგან განსხვავებულია,მაგრამ არის ის საერთო, რაც ყველას გასდევს ხასიათის შტრიხად?
გეთანხმებით, ჩემი თოჯინები განსხვავებულები არიან და ერთმანეთს არ გვანან, ყველაში იგრძნობა ინდივიდუალური ხასიათი, თუმცა მათ ერთი საერთო აქვთ – კეთილი გამოხედვა. ცოცხზე შემომჯდარ ჯადოქარსაც კი კეთილი გამოხედვა აქვს და ამას ხშირად აღნიშნავენ სხვებიც.
სამომავლო გეგმები
ძალიან მინდა რომ მომავალ თაობას შევაყვარო ჩემი საქმიანობა და გადავცე ჩემი ცოდნა და შესაძლებლობა.
