ჩემთვის ყველაზე სწორი ეს იდეაა – თუ ვერ ცვლი მოვლენებსა და ფაქტებს, შეცვალე შენი დამოკიდებულება მათ მიმართ. რა თქმა უნდა, ეს გულგრილობას სრულიად არ ნიშნავს, ამისგან ძალიან შორს ვარ, მაგრამ თუ მიიღებ მოცემულობებს, როგორც ფაქტებს, მაშინ მათთან ბრძოლის ნაცვლად, მათზე მუშაობა ისე შეიძლება, რომ შედეგი გაცილებით საინტერესო იყოს, პროცესი კი – საინტერესო.
დიახ, ჩვენს ემოციებს ნამდვილად აქვთ ვიბრაცია – უარყოფითი ან დადებითი, ჩვენს სიტყვებს ნამდვილად აქვთ დიდი ძალა. ჰოდა, თუ ეს ყველაფერი უკან ჩვენვე გვიბრუნდება – მაშინ დავფიქრდეთ, რა გვინდა დაგვიბრუნდეს და რა არა.
თითქოს მარტივია, მაგრამ საქმე საქმეზე რომ მიდგება, ყველაფერი სხვანაირადაა.
სოციალურმა ქსელებმა იმდენ რამეს ახადა ფარდა, იმდენი ლექი და ჭუჭყი ამოიტანა ზედაპირზე, რომ ჩვენც ვერ ვხვდებით, როგორ ვიქეცით ზომბებად. სად გაქრა აზროვნებისა და ანალიტიკის უნარები? ჩვენი ტვინი სავსეა მზა ესთეტიკითა და დებულებებით. ქრონოფაგია – ტერმინი, რაც დღევანდელობას ყველაზე მეტად უხდება – დროის მჭამელი. თითქოს ვისვენებთ მაშინ, როდესაც ვსქროლავთ, ადამიანებს სტატუსების საშუალებით ვესაუბრებით. კარგად ყიდის სოციალური მედია? – გადასარევად. ყიდის ყველაფერს, რაც იყიდება. ყიდის რეიტინგს, ნარატივს, მორალს…
ეს მოცემულობაა.
თუ მოგწონთ, ნება თქვენია. თუ არა – მოდი, ერთად შევცვალოთ ეს მოცემულობა და შევეშვათ დროის ფლანგვას სქროლვაში, მეტი ვისწავლოთ და მეტი ვიფიქროთ, მეტი ვისაუბროთ, ვიმსჯელოთ.
დრო ერთადერთია, რასაც ვერ აღადგენ, ამიტომ გამოვიყენოთ იმისთვის, რომ საკუთარი თავი განვავითაროთ. განვითარებულ, ჭკვიან და ინფორმირებულ ადამიანებს, რომლებსაც აზროვნება შეუძლიათ, იოლად ვერ მოატყუებს ვერავინ და ერთი ნაბიჯი წინ, უკეთესობისკენ გადადგმული იქნება. აღარ შეგვაწუხებს თავს მოხვეული შიშები რაღაც აბსტრაქტულის, თუ გავაანალიზებთ გუშინდელ დღეს, ხვალინდელი უკეთესი იქნება. შეცდომის დაშვება ბუნებრივია, ერთადერთი ის შეცდომაა უპატიებელი, რომლისგანაც ვერაფერს სწავლობ.
ასაკი ძალიან ძვირფასი ციფრებია, ისაა, რაც შენ, მარტო მოსულმა ადამიანმა, რომელიც ასევე მარტო წავა, შექმენი ან ვერ შექმენი.
მე არ მეშინია ასაკის მატების, ასაკი მხოლოდ უბრალო ციფრები არაა. ასაკში კიდევ მეტად ხვდები მოძრაობის ძალასა და საჭიროებას, იმასაც, რომ გაჩერება ერთ ადგილას დგომას კი არა, უკუსვლას ნიშნავს.
ილია ჭავჭავაძის სიტყვებით გემშვიდობებით: „ნეტავი შენ, თერგო! იმითი ხარ კარგი, რომ მოუსვენარი ხარ. აბა პატარა ხანს დადეგ, თუ მყრალ გუბედ არ გადაიქცე და ეგ შენი საშიშარი ხმაურობა ბაყაყების ყიყინზედ არ შეგეცვალოს. მოძრაობა და მარტო მოძრაობა არის, ჩემო თერგო, ქვეყნის ღონისა და სიცოცხლის მიმცემი…“
სიყვარულით,
მაიკო წერეთელი
ჟურნალ OK!-ის მთავარი რედაქტორი
ლოკაცია: ჯინჯერ • Ginger
