სამი ყველაზე რეიტინგული, ყველაზე ხმაურიანი და ძლიერი ქალი ქართულ ტელესივრცეში − ინგა, მაია, ნანუკა. ეს ის სამი სახელია, გვარის გარეშეც რომ ხვდები ვისზეა საუბარი და რომლებიც ქართული ტელევიზიის ხსენებაზე მაშინვე გახსენდება. თავისი საქმის უპირობო სიყვარულისა და პროფესიონალიზმის გარდა, სამივეს კიდევ ერთი რამ აერთიანებს − შემოქმედებითი პაუზა. ინგა გრიგოლია ცოტა ხნით პოლიტიკაში წავიდა და მოგვიანებით ისევ დაბრუნდა, ნანუკა ჟორჟოლიანი ჯერ ტელევიზიიდან წავიდა, შემდეგ კი გასართობი ჟანრით დაბრუნდა, მაიას ასათიანს კი ახლა აქვს პაუზა და ჯერ არ იცის, დაბრუნდება თუ არა. თუმცა, სამივე მათგანმა დამსახურებულად დაიმკვიდრა საკუთარი ადგილი ქართული ტელევიზიის ისტორიაში….”
ინგა :
„ჩემთვის ტელევიზია აღმოჩნდა მთელი ცხოვრება. იყო პერიოდი, როცა 3 წელი ვიყავი წასული ტელევიზიიდან, საკრებულოში ვმუშაობდი − ფრაქციის თავმჯდომარე ვიყავი, მქონდა ყველანაირი სარგებელი, რაც ამ თანამდებობაზე შეიძლება გქონდეს ადამიანს და მძულდა ცხოვრება. ის 3 წელი საერთოდ ამოვარდნილია ჩემი ცხოვრებიდან. ისეთ დეპრესიაში ჩავვარდი, დამაწყნარებლებს ვსვამდი. როცა ტელევიზიაში დავბრუნდი, განათება რომ აინთო, კამერები რომ ჩაირთო, იქ ვიგრძენი, რომ ბედნიერი ვიყავი.
მაია:
„ცხოვრების გარკვეულ ეტაპზე მივხვდი, რომ ტელევიზიაშია ჩემთვის ნამდვილი ცხოვრება. როცა პიროვნებად ჩამოყალიბება დავიწყე, მაშინ მოვხვდი ტელევიზიაში და ამიტომ ჩემი იდენტობაა ტელევიზია. 30 წელია, რაც ეკრანზე ვარ და არ ვიცი, სხვანაირი ცხოვრება როგორია. მომინდა, გავჩერებულიყავი და ჩემი ნამუშევრისთვის, იმ სამყაროსთვის, რომლის ნაწილიც მე ვარ, გარედან შემეხედა.
ხშირად მეკითხებიან, რას ვფიქრობ „პროფილის“ სხვადასხვა სეზონის უამრავ პლაგიატზე, რომელიც ეთერში გადის. ვფიქრობ, რომ გასართობი თოქ-შოუს ჟანრმა საქართველოშიც და მთელ მსოფლიოშიც თავი ამოწურა. ინტერნეტსამყარო ტელევიზიის შეჭმას იწყებს. როცა „პროფილი“ ეთერში გადიოდა, მოძრაობა ჩერდებოდა. ახლა მაყურებელმა ინტერნეტში გადაინაცვლა. გაიზარდა იმ ადამიანების რაოდენობაც, ტელევიზორს საერთოდ რომ არ უყურებს − მათ შორის ვარ მეც……”
ნანუკა:
„ტელევიზია მთელი ჩემი ცხოვრებაა − ბავშვობის ოცნებით დაწყებული, მიღწეულ მიზნებამდე. ამ მიზნებში იმდენი პრობლემა იყო… გგონია მიზანს მიაღწიე და მერე იკარგები, იწყება პრობლემები − სხვა ტელევიზიაში გადაბარგება, შემდეგ ისევ ახალ მიზანს ეჭიდები. ტელევიზია ჩემთვის ბავშვობის ოცნებიდან ბრძოლის ხაზად იქცა. ბევრჯერ მოგებული ომია ჩემთვის ტელევიზია. მიყვარს ეს ყველაფერი, რაც ტელევიზიასთან ერთად გავიარე, მასში დახარჯული ჩემი ენერგიაც მიყვარს, ის ჩემი ნერვიულობაც, რომ გგონია, ყველაფერი მთავრდება და მერე ისევ თავიდან იწყებ. ტელევიზია ვარ მე − ჩემი ცხოვრებით….“.
ტექსტი სრულად წაიკითხეთ OK-ის ნოემბრის ნომერში.
ფოტო: ალექსეი სეროვი
პროექტის ავტორი: ნიკა გომართელი
ტექსტი: ქეთი ლომსაძე
ვიზაჟი: სოფია სოენკო
ლოკაცია: IQ STUDIO
