ჩვენი ვიდეორუბრიკის – OK! ჭიქა ღვინოსთან სტუმარია ტელეწამყვანი და ჟურნალისტი მარიკა ბაკურაძე. იგი წლებია ქართველ საზოგადოებას კანის კინოფესტივალიდან საინტერესო ამბებს უზიარებს, ამჯერადაც OK!-თან ინტერვიუში ისაუბრებს 77-ე კანის კინოფესტივალზე, რიჩარდ გირზე, კოპოლაზე, სპილბერგზე და იმ ყველაფერზე, რაც ქართველ კინოზე შეყვარებულ ხალხს ასე ძალიან აინტერესებს.
რუბრიკის პარტნიორები არიან სასტუმრო ჯინჯერ • Ginger და მეღვინეობა ხარება • Winery Khareba
მარიკა, რამდენი წელია რაც კანის კინოფესტივალს აშუქებ და როგორი შთაბეჭდილებით დაბრუნდი წელს?
მე-9 წელია რაც კანის კინოფესტივალთან დაკავშირებით ქართველ ხალხს ვუზიარებ ინფორმაციას. წელს ხალიჩის გლამურული და ვარსკვლავური ნაწილი იყო არაჩვეულებრივი, რადგან ჰყავდათ ისეთი დიდებული ვარსკვლავები, როგორიცაა მერილ სტრიპი, უმა თურმანი, რიჩარდ გირი, კოპოლა, მაგრამ ფილმების ხარისხი იყო ძალიან დაბალი. არ ყოფილა ისეთი ფილმი, რომელსაც მეორედ ვნახავდი. ისე მოხდა, რომ გრანდებს ზედიზედ შევხვდი, სპილბერგს, სკორსეზეს 2 – ჯერ და კოპოლას ახლა. კოპოლამ მოგვნუსხა, გაგვაოცა, ბაბუაჩვენი გვეგონა.
რა გრძნობაა, როდესაც გრანდებს პირისპირ ხვდები?
როცა საკონფერენციო დარბაზში ვართ და ველოდებით, როდის შემოვა ვინმე, არის ხმაური, ყაყანი, შენ გამატარე, გაიწიე, მუჯლუგუნი და ბოლო წამს, როცა ვხვდებით უნდა შემოვიდეს ვინმე, სამარისებური სიჩუმე და მერე ბურძგლი… აი ეს მომენტი არის..
რამ ან ვინ მოახდინა კანის კინოფესტივალზე შენზე გავლენა?
დიდი გავლენა მოახდინა რიჩარდ გირის დაბერებამ, თუმცა პირადად მითხრა, ჩემი თავი ისევ ახალგაზრდა ბიჭი მგონიაო.
ყველაზე დიდი იმედგაცრუება კანიდან…
ალბათ ისევ ლეონარდო დიკაპრიო უნდა ვთქვა. ვარსკვლავებს შევამჩნიე, რომ გარკვეული კომპლექსები აქვთ. მაგალითად მონიკა ბელუჩის. ის სულ ზრუნავს როგორ იჯდეს, ხელი როგორ გააკეთოს, თავის თავის კონტროლითაა მოცული,ეგეც და დიკაპრიოც, არ ვიცი რატომ..
