OK! რას წაიკითხავთ OK!-ის სექტემბრის ნომერში?

 

1 of 7

- +

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

ნინო კასრაძის თვალით დანახული ევროპა

ქართული OK! სექტემბრის ნომრის მთავარ გმირს, უნიჭიერესსა და ყველასათვის საყვარელ მსახიობს − ნინო კასრაძეს წარმოგიდგენთ, რომელსაც საკუთარ ევროპულ ცხოვრებისეულ გამოცდილებაზე სასაუბროდ შევხვდით. როგორი ევროპა აღმოაჩინა ნინომ საფრანგეთში, ლიონში ცხოვრების განმავლობაში, რა არის მისთვის ნამდვილი, ევროპული ფასეულობები, და „რატომ ევროპა?“ − ამ შეკითხვებზე პასუხს ნინო კასრაძესთან ჩვენი ინტერვიუს საშუალებით შეიტყობთ.

ტექსტი: თაკო გვაზავა

ფოტო: ლაშა ღუღუნიშვილი

 

1 of 6

- +

1.

2.

3.

4.

5.

6.

საქართველო, უპირველეს ყოვლისა

„თავდადებულ ბრძოლებისთვის ნახევარ გზად დაღლილი არვის არ ვუნახივარ“

მას შემდეგ, რაც სამი შვილის დედა გავხდი, ბოლო 6 წელია ძალიან ბევრს ვფიქრობ ჩვენს ქვეყანაზე და საქართველოს ბედ-იღბალზე. ვფიქრობ, როგორ გავზარდო ჩემი შვილები თავიანთი ქვეყნის პატრიოტებად. მხოლოდ თეორიულად ვერაფერს ასწავლი, გრძნობაა საჭირო, განცდაა მნიშვნელოვანი. სამშობლო უნდა შეაცნობინო და დედასავით ახლობელი გახადო, რათა შემდეგ სულ სხვა ფაქიზი გრძნობები აშალო მათში. საქართველოს ხსენებაზე ტანში ჟრუანტელმა რომ დაუაროთ და ყველგან, ყოველთვის, ყველა სიტუაციაში სიამაყით თქვან: მე ქართველი ვარ. ეს ფიქრები, ჩემმა რესპონდენტმა ამიშალა, რომელმაც მითხრა, რომ ძალიან ამაყია თავისი ქართველობით და წარმატება ჩვენი ქვეყნის განვითარებისკენ სავალ გზაზე, სამშობლოს გულწრფელ სიყვარულშია. მაშ ასე, ევროპის ოთხგზის ჩემპიონი ფარიკაობაში − სანდრო ბაზაძე, სამშობლოსა და თავის კარიერაზე მეუღლესთან, სალომე გლოველთან ერთად.

ფოტო: ლაშა ღუღუნიშვილი

პროექტის ავტორი: ნიკა გომართელი

ტექსტი: მარიამ გაბედავა

ვიზაჟი: სოფია საენკო

 

1 of 3

- +

1.

2.

3.

ჩვენი იდენტობისა და ისტორიული მეხსიერების კვალდაკვალ

ირაკლი ხვადაგიანი 1988 წელს ქუთაისში დაიბადა. ქალაქში, რომელიც გამორჩეულია თავისი ისტორიითა და კულტურით. ქალაქში, სადაც დაიბადნენ პეტრე ოცხელი, დები იშხნელები,ზაქარია ფალიაშვილი; ქალაქში, სადაც სწავლობდნენ ნიკო ნიკოლაძე და ექვთიმე თაყაიშვილი. აღსანიშნავია, რომ დამოუკიდებელი საქართველოს პირველ პარლამენტში (1918 წელს) ხუთი ქალი აირჩიეს, აქედან სამი კი ქუთაისის მესამე სკოლაში სწავლობდა.

ირაკლის ისტორიაც ამ ქალაქიდან და მისი ოჯახიდან იწყება. როგორც თავად გვითხრა, ოჯახმა, იქ არსებულმა საუბრებმა, ლიტერატურამ, ისტორიამ და ზოგადად, გარემომ, დიდი გავლენა მოახდინა მასზე და სწორედ აქედან დაიწყო მისი ინტერესიც ისტორიისადმი. დღეს ორგანიზაცია „საბჭოთა წარსულის კვლევის ლაბორატორია“, რომელსაც ირაკლი წარმოადგენს, აკეთებს საქმეს, რომელიც უაღრესად მნიშვნელოვანია. მათ ესმით კოლექტიური მეხსიერების, ისტორიული მეხსიერების მნიშვნელობა და შესანიშნავად იციან, რომ ეს არის იდენტობის, თავისუფლების ერთ-ერთი მთავარი საშენი ელემენტი და ასევე, ერთ-ერთი ყველაზე ქმედითი ელემენტი, რომელიც საფუძველს აცლის მტრულად განწყობილი სახელმწიფოს საინფორმაციო ომის მანქანის წარმატებას. ირაკლის მთავარი გამოწვევა და ამოცანაა, დაანახოს საზოგადოებას ის, რასაც ჩვენი წარსულიც გვეუბნება, რომ მომავალი აუცილებლად არის დასავლურ ცივილიზაციაში. განათლება, ადამიანი, როგორც მთავარი ფასეულობა, მისი უფლებები, მისი კეთილდღეობა − ესაა მთავარი დასავლური ღირებულება.

ტექსტი: სალომე სიხარულიძე

ფოტო: ალექსეი სეროვი

 

1 of 2

- +

1.

2.

გზა ევროპისკენ

„თბილისი რომ არა, შესაძლოა ვენაში ტაძრის ნაცვლად მეჩეთი მდგარიყო, რადგან თბილისის ციტადელს ეხეთქებოდნენ საუკუნეების განმავლობაში ჯალალედინები, ჩინგისხანები და სხვა აღმოსავლელი სულთნები და შაჰები. თბილისი იდგა, როგორც ევროპის ციხესიმაგრე, საიდანაც მთელი საქრისტიანოს მტრები სისხლისგან დაცლილნი და დასუსტებულნი თუ აღწევდნენ ევროპამდე“, − წერდა მეოცე საუკუნის ავსტრიელი პოეტი და „ვეფხისტყაოსნის“ მთარგმნელი კარლ ჰუგო ჰუპერტი…

მართლაც რომ დიდია საქართველოს როლი ევროპულ კულტურაში. თუმცა, პატარა ქვეყნისთვის მიზნამდე სავალი გზა ეკლით არის სავსე… მაგრამ გვირაბის ბოლოს შუქი ყოველთვის მოჩანს, უბრალოდ ხანდახან გვირაბი ძალიან გრძელდება და ვინ იცის, როდის გავალთ სამშვიდობოს, როცა დავინახავთ, რომ საქართველოს − ამ პატარა, მაგრამ საოცარ ქვეყანას, ისე დააფასებენ, როგორც თუნდაც ისრაელს − ერს დიდი კულტურითა და პატარა ტერიტორიით. დიახ, ჩვენ ვართ საქართველო − ქართული მიწა-წყლის ღირსეული შვილები და ყველამ უნდა გაიაზროს ამ პატარა ქვეყნის როლი და ადგილი მსოფლიო რუკაზე… მოკლედ, არ მინდა სიტყვა გამიგრძელდეს. ქვეყნის ევროპულ პერსპექტივაზე ვსაუბრობთ ნატალი საბანაძესთან, რომელიც ევროკავშირში საქართველოს მისიას 8 წელი ხელმძღვანელობდა, დღეს კი აშშ-ის „მაუნთ ჰოლიუკ კოლეჯში“ კითხულობს ლექციებს საერთაშორისო ურთიერთობების მიმართულებით და არის გიორგი გახარიას მრჩეველი საერთაშორისო ურთიერთობების საკითხებში.

ტექსტი: მარიამ გაბედავა

 

1 of 8

- +

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

მე ვარ ქართველი…

„მე ვარ ქართველი და მაშასადამე, ვარ ევროპელი“ – ზურაბ ჟვანიას ეს სიტყვები ჩვენი უახლესი წარსულიდან ერთგვარ ლოზუნგად იქცა. რა თქმა უნდა, გეოგრაფიულ მნიშვნელობაზე არ იყო საუბარი. გზა, რომელსაც მივყვებით, პროგრესისკენ უნდა მიდიოდეს, ამას მთელი ჩვენი ისტორია მოწმობს.

ისევ ფრაზა თენგიზ აბულაძის გენიალური ფილმიდან: „ეს გზა ტაძრამდე მიმიყვანს?“

ყველას საკუთარი „ევროპა“ აქვს. აქ არ ვაპირებთ საუბარს იმ მავნებლურ ნარატივზე, რომლის აქტიურ პროპაგანდასაც ყოველდღიურად ვაწყდებით სხვადასხვა სივრცეში. ჟურნალმა OK!-მ შეკრიბა იმ ადამიანების ნაწილი, ვინც იცის, სად მიდის და რატომ მიდის. მათი რიცხვი ძალიან დიდია.~

რა არის შენი გზა პროგრესისკენ, ძვირფასო მკითხველო?

 

1 of 3

- +

1.

2.

3.

თეატრალიზებული თავისუფლება…

„თავისუფლება სულს ისე მოსწყურდა“ − ალბათ, მსგავსი ფრაზები თავისუფალ საქართველოში დაბადებულთაგან ცოტათი უცნაური მოსასმენია, მაგრამ ჩემდა უნებურად გალაკტიონის ეს სტრიქონი ჩემს გონებაში თავისით მოვიდა… ვინ იცის, იქნებ იმიტომ, რომ ჩემ ირგვლივ ახალგაზრდები მუდამ ამ თემაზე საუბრობენ… ისე კი, გიფიქრიათ, რა არის თავისუფლება? როგორია მისი გააზრება დღეს ჩვენს საზოგადოებაში?

თავისუფლება არის კი მხოლოდ ფინანსური კეთილდღეობა, როგორც ეს ჩემმა რესპონდენტმა მითხრა? თუ ის ქვეყანაა, სადაც თავისუფლების ქანდაკება დგას და რომელიც ხანდახან ქანდაკებებსაც ამსხვრევს? ვინ რას კითხულობს და ეძებს ამ სიტყვაში, ესეც საინტერესოა… თუკი შინაარს ეტიმოლოგიით ჩავყვებით, საკუთარი თავის უფლობა, ფლობაა  თავისუფლება… და ვართ კი საქართველოში ჩვენივე ქვეყნის მფლობელები? ვართ კი მზად იმ საქართველოსთვის, რომელიც დამოუკიდებელ საქართველოში დაბადებულებს აღარასდროს გვათქმევინებს − თავისუფლებისთვის ბრძოლაა საჭირო… როდის დადგება დრო, როცა სიამაყით ვიტყვით, რომ „ჩვენი თავი ჩვენადვე გვეყუდნეს…“ ყველაფერს მოპოვება სჭირდება, მათ შორის საკუთარი თავის შეცნობასაც და სამშობლოს სიყვარულსაც. ვინ იცის?.. ალბათ, თავისუფლების გაგებაც იმდენნაირია, რამდენიც ადამიანი… თუმცა, რაზე ვდავობთ და რაზე ვერა, ეს უკვე სხვა საქმეა. მთავარი მაინც ისაა, სწორ ღირებულებებზე შევთანხმდეთ, როგორი ქვეყანა გვინდა ავაშენოთ, სადაც ყველაფერი „არ მოსულა“ და სადაც სიყვარულის გულისთვის, მეგობრობის გულისთვის, სამშობლოს თუ ღმერთის გულისთვის თავს გავწირავთ დაუფიქრებლად. სადაც მიზანს ყველა საშუალება არ ამართლებს და სადაც კულტურა გვაჩვენებს გზას ჭეშმარიტ ღირებულებებამდე. ჰო, კულტურა ვახსენე და „ქალაქის თეატრზე“ უნდა მოგიყვეთ, რომელიც კოკო როინიშვილის ახალი წამოწყებაა. ნეტავ, იქ თუა თეატრი? − ამაზე ხშირად ვფიქრობ. მაგრამ ეს ისევ ფიქრად დავტოვოთ, აქ კი ვსაუბრობთ ქალაქის თეატრსა და ევროპულ ღირებულებებზე, კოკო როინიშვილთან ერთად.

ტექსტი: მარიამ გაბედავა

ფოტო: ალექსეი სეროვი

 

1 of 4

- +

1.

2.

3.

4.

სალომე ბაკურაძის მუსიკალური ოდისეა

ქართული OK!-ის სტუმარი ყველასათვის ცნობილი და საყვარელი, უნიჭიერესი მომღერალი სალომე ბაკურაძეა. სიამოვნებით წარმოგიდგენთ სალომეს მუსიკალურ ოდისეას, რომელიც დასაბამს მომღერლის 3 წლის ასაკიდან იღებს – როცა პატარა სალომე დედის არიების უნაკლოდ შესრულებას იწყებს. ასე დაიწყო ყველაფერი და გაგრძელდა დიდი წარმატებით – მეგაპროექტებში მონაწილეობით და გამარჯვებით, თავბრუდამხვევი პოპულარობით, თაყვანისმცემლების არმიის შეძენით და კიდევ უფრო დიდი გეგმებით, რადგან, როგორც თავად მომღერალს სწამს, მთავარი წარმატება ჯერ კიდევ წინაა.

ტექსტი: თაკო გვაზავა

ფოტო: მაკა მეგრელიძე

 

1 of 2

- +

1.

2.

ევროპაში სწავლა დაუვიწყარი გამოცდილებაა – ინტერვიუ ნუკი თორაძესთან

წარმატებული, მიზანდასახული, ლაღი და კომუნიკაბელური, ასე შემიძლია დავახასიათო დღევანდელი ჩვენი გმირი − ნუკი თორაძე. ის განათლებას შვეიცარიაში ეუფლება, პარალელურად კი სასტუმროების ქსელ „ესკიზს“ მართავს. ასევე დააარსა ღვინის საკუთარი კომპანია, ეს ყველაფერი კი 21 წლის ასაკში. როგორც თვითონ აღნიშნავს, მთავარი სურვილია და შეუძლებელიც შესაძლებელი გახდება. სწორედ ამ რწმენით გაზარდეს მშობლებმა. უსაზღვრო შესაძლებლობების კი უფრო მეტად ევროპაში სწავლისას ირწმუნა. თუ რა მიზნები აქვს და რატომ აირჩია ევროპაში სწავლა, ამის შესახებ ჟურნალ OK!-ის თავად ესაუბრა.

ტექსტი: სოფიო მალანია

ფოტო: მაკა მეგრელიძე

 

1 of 2

- +

1.

2.

სტუდენტობიდან ლექტორობამდე

23 წლის მარიამ გობიანიძე ამსტერდამის თავისუფალი უნივერსიტეტის ლექტორი გახდა

მაასტრიხტის უნივერსიტეტის ბიომედიცინის ბაკალავრიატის კურსდამთავრებულმა და ამავე უნივერსიტეტის ევროპული ჯანდაცვის მართვის მაგისტრმა მარიამ გობიანიძემ, 23 წლის ასაკში დაიკავა ლექტორის პოზიცია ამსტერდამის თავისუფალი უნივერსიტეტის მეცნიერებათა დეპარტამენტში. შეუძლებელია, ეს ინფორმაცია წაიკითხო და სიამაყის გრძნობით არ აივსო. მარიამი ამ წარმატებამდე მიზანდასახულობამ, შრომამ და დიდმა სურვილმა მიიყვანა. კარიერული გამოწვევები მისთვის უცხო არასდროს ყოფილა, მიუხედავად რამდენიმე უარისა, ის არ დანებებულა და ახსოვდა, რომ ბრძოლას ყოველთვის აქვს აზრი. კარიერულ გზაზე, ევროპულ განათლებასა და ქალის როლზე მეცნიერებაში, მარიამი ჟურნალ OK!-ის ესაუბრა.

ტექსტი: სოფიო მალანია

ფოტო: მაკა მეგრელიძე