წარმოგიდგენთ OK! Decor Book-ის მოწვეულ რედაქტორს, ღონისძიებების ორგანიზატორ ანი პირველს, რომელიც არაერთი მნიშვნელოვანი პროექტის ავტორია და უკვე მრავალჯერ გამხდარა მისი დაგეგმილი წვეულებები საზოგადოების ინტერესის წყარო. ანის ორგანიზებული პროექტები მუდმივად გამორჩეულია და თამამად შეიძლება ითქვას, რომ ხელწერა ყოველთვის თვალშისაცემია. მაშ ასე, გთავაზობთ ინტერვიუს ანი პირველთან.
ანი, თქვენ ხართ OK! Decor Book-ის მოწვეული რედაქტორი. გვიამბეთ, გქონიათ თუ არა მსგავსი გამოცდილება და რამდენად საინტერესო იყო თქვენთვის ნომერზე მუშაობის პროცესი?
სიმართლე გითხრათ, ძალიან პატარა ვიყავი, როდესაც პირველად მივიღე მსგავსი გამოცდილება. 19 წლის ასაკში ვმუშაობდი ჟურნალში კულტურის მიმართულებით 2-3 თვის განმავლობაში, მას შემდეგ არასოდეს მქონია მსგავსი გამოცდილება. ეს იყო პირველი შემოთავაზება და ძალიან დამაინტერესა, თუ გავართმევდი თავს და როგორი იქნებოდა საბოლოო შედეგი. ძალიან საინტერესო და სასიამოვნო იყო სამუშაო პროცესი, რადგან იმ თემებს შევეხეთ, რომელიც ჩემთან უშუალო კავშირშია.
რას წაიკითხავს მკითხველი OK! Decor Book-ში?
ყველაფერი, რასაც მკითხველი Decor Book-ში წაიკითხავს, უკავშირდება ჩემს პირად ვიზუალურ ემოციებს, რაც ამ ასაკამდე დამიგროვდა წლების განმავლობაში. ყველაფერი კონკრეტულ შთაბეჭდილებებთან არის პირდაპირ კავშირში. მაგალითად, ერთ-ერთია პარიზის ოპერა, რომელიც 17 წლის ასაკში ვნახე პირველად და ძალიან დიდი შთაბეჭდილება დამიტოვა. მახსოვს, რამხელა ემოცია გამოიწვია მისმა დანახვამ ჩემში. ასევე, მკითხველი წაიკითხავს ფოტოგრაფის შესახებ, რომელიც ძალიან მიყვარს და ჩემთვის სამაგიდო წიგნია მისი ნამუშევრები. ყველა ეს საკითხი წლების განმავლობაში დაგროვილი ინსპირაციისა და შთაბეჭდილებების ნაკრებია. იმედი მაქვს, მკითხველისთვისაც ისეთივე საინტერესო და შთამბეჭდავი აღმოჩნდება, როგორც ეს ჩემთვის პირველი ნახვისას იყო.
რატომ აირჩიეთ ეს პროფესია? როდის მიხვდით პირველად, რომ ეს საქმე გაინტერესებდათ?
ძალიან შემთხვევით მოხდა ჩემი ამ საქმიანობაში ჩართვა. პროფესიით მარკეტოლოგი ვარ და ძალიან ბევრი წლის განმავლობაში ვმუშაობდი ამ მიმართულებით. თავდაპირველად, ჩემი მეგობრების თხოვნით ჩავერთე ერთ-ერთ დიდ პროექტში ღონისძიების ორგანიზების კუთხით.
რეალურად, ჩემი საქმე ყოველთვის იკვეთებოდა ამ პროფესიასთან, თუმცა საკუთარი პირდაპირი მიმართულება ღონისძიებების ორგანიზება არასოდეს ყოფილა. მიუხედავად ამისა, იმდენად მიმიზიდა და იმდენად სასიამოვნო აღმოჩნდა ის ემოცია, რაც პირველმა გამოცდილებამ მომიტანა, რომ მივხვდი − ვეღარ შეველეოდი. მაშინვე ძალიან კომფორტულად ვიგრძენი თავი ამ საქმეში და დღეს ეს უკვე ჩემს მთავარ საქმიანობად იქცა.
თქვენ მიერ ორგანიზებულ რომელიღაც ღონისძიებას ხომ ვერ გამოარჩევდით?
რთულია ერთი კონკრეტული ღონისძიების გამორჩევა, რადგან ყველა მათგანთან ძალიან მნიშვნელოვანი ემოციური კავშირი მაქვს, რაც, რასაკვირველია, სამუშაო პროცესზეც აისახება. შესაბამისად, თითოეული მათგანისთვის ძალიან დიდი ენერგია და რესურსი მაქვს გაღებული. აქედან გამომდინარე, ემოციურად ძალიან მნიშვნელოვანია, მაგრამ მაინც იმ პირველ პროექტს გამოვყოფ, რადგან სწორედ ის იყო გადამწყვეტი ღონისძიება, რის გამოც ამ საქმიანობაში ჩავერთე.
უფრო ვრცლად გვიამბეთ თქვენი პირველი პროექტის შესახებ.
ჩემი მეგობრის − ნანიკო კლდიაშვილის და კახი ჟორდანიას ქორწილი უნდა ყოფილიყო „შატო მუხრანში“ და სწორედ ამას უკავშირდება ჩემი საქმიანობის დაწყებაც. თავად არ ცხოვრობდა საქართველოში და მთხოვა, ჩავრთულიყავი მისი ღონისძიების დაგეგმვაში და მიმეღო გადაწყვეტილებები მის მაგივრად, რადგან თავად ხშირად ვერ შეძლებდა ჩართვას. ძალიან დიდი სიამოვნებით დავთანხმდი ამ შემოთავაზებას. შევკარი გუნდი, რომელიც თავიდან ბოლომდე გაუწევდა ორგანიზებას კახისა და ნანიკოს ქორწილს. ძალიან ემოციური იყო მუშაობის პროცესი, რადგან საკმაოდ სპეციფიკური გახლდათ და ამასთან ერთად, ჩემი პირველი შეხება გახლდათ ამ პროფესიასთან. საბოლოო ჯამში, ძალიან კარგი გამოვიდა და მაშინ მივხვდი, რომ ზუსტად იქ მოვხვდი, სადამდეც ამდენი წელი მივდიოდი.
არის პროექტი, რომელსაც სიამოვნებით დაგეგმავდით?
დიახ. ამ გადმოსახედიდან, ინგლისის დედოფლის ვახშამს დავგეგმავდი სიამოვნებით.
რომელი დეკორატორის დაგეგმილ ღონისძიებებს გამოარჩევდით?
გამოვარჩევდი ტონი დუკეტის მიერ გაკეთებულ დეკორაციებს ფილმებსა და სარეკლამო რგოლებში. ასევე, ჟან-პოლ გუდის, რომელიც გრაფიკული დიზაინერია, მაგრამ აქვს გაკეთებული ძალიან მნიშვნელოვანი პროექტები, თუნდაც ბასტილიის აღების დღე საფრანგეთში, რაც ჩემთვის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი სანახაობრივი პერფორმანსია. ეს არის სპექტაკლი, რომელმაც ჩემზე ძალიან დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა.
თქვენს შემთხვევაში რამდენად მნიშვნელოვანია იმ გარემოს დეკორი, ფერები, განათება… სადაც ხშირად გიწევთ ყოფნა? საიდან მოდის ინსპირაცია?
რასაკვირველია, უპირველესად, ძალიან მნიშვნელოვანია გარემო, სადაც გიწევს ცხოვრება, სეირნობა, მუშაობა, სტუმრად მისვლა. ბევრი უმნიშვნელოვანესი გარემოება არსებობს იმისათვის, რომ მქონდეს ინსპირაციები. ასევე, მნიშვნელოვანია მოგზაურობა და ბევრი ახალი ადგილის მონახულება. ძალიან დიდი ინსპირაცია მოდის თუნდაც ბევრი უმნიშვნელო დეტალისგან, რომლებსაც მომენტებში ვერც კი ვამჩნევთ.
ანი, თავისუფალ დროს რისი კეთება გიყვართ?
ჩემი ყოველდღიურობა არ არის რუტინული, რადგან ჩემი პროფესია საკმაოდ საინტერესოა, იქიდან გამომდინარეც, რომ არ მოითხოვს თუნდაც დილით ადრე სამსახურში წასვლას. ჩემი დღის განრიგი სრულიად აწყობილია ღონისძიების სპეციფიკაზე. ეს შეიძლება იყოს დღისით მუშაობა, ან ღამით თერთმეტზე იწყებოდეს და მთელი ღამის განმავლობაში გრძელდებოდეს. შესაბამისად, რუტინული დღის განრიგი არ მაქვს, რაც ჩემი საქმიანობის კიდევ ერთი ძალიან სასიამოვნო ნაწილია. უფრო მეტად მრავალფეროვანია და რეჟიმი არ ხდის მოსაბეზრებელს ჩემს საქმეს. ძალიან ცოცხალი პროცესია ღონისძიების დაგეგმვა, შესაბამისად, მგონია, რომ ამ პროფესიისთვის მთავარია იმპროვიზაცია, სწრაფი რეაგირება და გადაწყვეტილების მარტივად მიღება.
სამი სიტყვით დაახასიათეთ საკუთარი თავი.
მხიარული, ენერგიული და ადამიანებზე შეყვარებული.
ტექსტი: ციაკო ღამბაშიძე
ფოტო: ლაშა ღუღუნიშვილი
