გიორგი პაპკიაური თვლის, რომ ნამუშევრები, რომელსაც 4 ნოემბერს წარუდგენს საზოგადოებას, თავისი სულის გამოძახილია, რეალური ამბების სინთეზია, რომელიც მთელი გულწრფელობით შემოდის შენში და ცამდე ამაღლებულ განწყობას გიქმნის. გიორგი პაპკიაურისათვის მხატვრობა სინამდვილეა, რომელშიც ადამიანთა ემოციები ირეკლება და კიდევ ერთხელ გახსენებს ცხოვრების მრავალფეროვნებას, გაძლევს სტიმულს არ გაჩერდე და გწამდეს უკეთესი ხვალინდელი დღის.
ვინ არის გიორგი პაპკიაური…
ხელოვანი, რომელიც ხელოვნებისადმი სიყვარულით არის აღსავსე, არის ნამდვილი და არ ჭირდება თამაში.
როგორც ვიცით 4 ნოემბერს გაქვთ პერსონალური გამოფენა. უფრო დეტალურად მოგვიყევით, რა ელოდებათ დამთვალიერებლებს?
4-ი ნოემბრის გამოფენას, რომელიც lart gallery-ში (უზნაძის 13 ) გაიმართება დამთვალიერებელს მოუთხრობს ჩემს განვლილ ცხოვრებაზე. ადამიანებზე, რომლებმაც ცხოვრების რაღაც ეტაპზე მოახდინეს ჩემზე შთაბეჭდილება. ბევრს გაახსენდება ოთხმოცდაათიანებიც, რადგან ჩემი ბავშვობა ზუსტად მაგ პერიოდს უკავშირდება. მე არ ვქმნი უბრალოდ ლამაზ ნახატებს, არ ვფანტაზიორობ… ყველა ნამუშევარს აქვს თავისი რეალური ამბავი, თავისი სიღრმეები და ემოცია. ეს გამოფენა იქნება ძალიან მისტიური, საინტერესო და ვფიქრობ შთამბეჭდავიც.
როდის შემოვიდა თქვენს ცხოვრებაში მხატვრობა, რა ემოციას შეადარებთ ხატვის პროცესს?
ხელოვნებისადმი სიყვარული ჩემში ღრმა ბავშვობიდან იყო და ეს არ არის შეძენილი (ნასწავლი),ის ჩემში არის რაც თავი მახსოვს..
ემოცია რომელსაც ხატვისას განვიცდი რთულია რამეს შევადარო, მაგრამ შეგრძნებებით სრულ თავისუფლებას ვგრძნობ.
მრავალმხრივი ნიჭით გამოირჩევით – ხატავთ, მღერით, წერთ, არაჩვეულებრვი დეკლამატორი ხართ, და კიდევ მრავალი რამ, რაც საზოგადოებამ არ იცის, ან ნაკლებად იცის თქვენზე…რა ხდება თქვენთვის ინსპირაცია…
ჩემთვის ინსპირაცია ყოველთვის ჩემი ცხოვრება იყო და ამ ცხოვრებაში არსებული ბევრი ემოცია… ზოგჯერ სიხარული და ზოგჯერ იმედგაცრუებაც. არასოდეს არ ყოფილა ჩემი მუზა ან ინსპირაცია ერთი კონკრეტული ადამიანი, ან ამბავი.
ლურჯ ფერთან ნაპოვნი ჰარმონია…
ვფიქრობ ეს არის ფერი რომელსაც ვერ ეხები ისევე როგორც ცას, არის აღმატებული, სანდო, ემოციური, ნამდვილი და სუფთა. ამიტომ, ამ ფერში მუშაობა მიმარტივდება, ის ჩემი საყვარელი ფერია.
ბედნიერი ვარ, როცა…
სიკეთეს ვაკეთებ ან მომსწრე ვხდები.
თანადგომის ძალა…
თანადგომა იმედს აძლიერებს, იმედის საყრდენია.
იყო მხატვარი, ნიშნავს ?
იყო ნამდვილი.
მუსიკის როლი თქვენს ცხოვრებაში….
მანამ, სანამ ჩემში არის მუსიკა და მე ის მესმის, ესეიგი ცოცხალი ვარ.
რა არის ის, რაც ყველაზე მეტად აღგაფრთოვანებთ…
ბავშვის გულწრფელი თვალები.
ოთხფეხა მეგობრები და მათთან გატარებული დრო…
სამი ძაღლი და ერთი კატა მყავს, მათ გარეშე უკვე ვერ წარმომიდგენია ჩემი თავი. შეიძლება ითქვას, ჩემი სახლი სავსეა სიყვარულითა და ერთგულებით.
ცხოვრება ჰგავს…
ისტორიას, რომელიც უნდა დაიწეროს და დარჩეს…
რა ფერი, სურნელი და გემო აქვს სიყვარულს…
სიყვარულს ვერაფერს შევადარებ და ვერც გადმოვცემ. ღრმა სუნთქვას ჰგავს უფრო…
გამეორება რომ შეიძლებოდეს, რას შეცვლიდით, ან გაამეორებდით თქვენი ცხოვრებიდან…
არაფერს არ შევცვლიდი და არც გავამეორებდი, ყველაფერი ისე ხდება როგორც უნდა მოხდეს. მე მიყვარს ჩემს ცხოვრებაში არსებული ყველა წვრილმანი და ყველა ცოდვაც…
როგორ წარმოგიდგენიათ საკუთარი თავი რამდენიმე წლის შემდეგ…
ბედნიერი…დანარჩენზე რამდენიმე წლის შემდეგ ვისაუბროთ.
თვისება, რომელსაც თქვენს ძლიერ მხარედ მიიჩნევთ…
მოთმინების უნარი.
რას ეტყოდით დღეს გიორგი პაპკიაურს ბავშვობიდან…
იწამოს საკუთარი თავის, თავისი შესაძლებლობების, რადგან, საკუთარი თავის რწმენა წარმატებისკენ გადადგმული პირველი და მთავარი ნაბიჯია.
მიზანი…
ვიცხოვრო და არ ვიარსებო…
ტექსტი: ნანა აბულაძე
