ახლა, როცა შეჯამდა გასული წელი და სურვილებით გაივსო მომავალი წელი, ახალ მიზნებს ვისახავთ. მათი მიღწევა კი ხან იღბლის, ხან გამართლების, ძირითადად კი, შრომის საშუალებითაა შესაძლებელი. გასულ წელს ასე ნანატრი კანდიდატის სტატუსი დავიმსახურეთ, აქამდე მისასვლელად გრძელი და რთული გზის გავლა დაგვჭირდა, ბევრი წინააღმდეგობის გადალახვა და ეს სტატუსი ჩვენ, ჩვეულებრივმა, რიგითმა ადამიანებმა ნამდვილი ბრძოლით მოვიპოვეთ.
2024-ის პირველი ნომრის სვეტად ვაჟა-ფშაველას ციტატა მინდა შემოგთავაზოთ, რომელიც დღეს არანაკლებ აქტუალურია:
„ამ ახალწლის დამდეგს ეს ფიქრი მოდის ძალაუნებურად, რომ ყველამ
მოინანიოს წარსულის წლის შეცოდებანი და ახალს წელს მივეგებნეთ
ახალის ძალით, მხნეობით, გულწრფელად და ჩავიჭიდოთ ღრმად გულში
ეს მცნება: საცა ვცხოვრობთ, და რომელ ქვეყნის შვილებიცა ვართ,
რომელი ქვეყნის პურით, ღვინით, წყლით და ჰაერით ვსაზრდოობთ, იმას ვარგოთ რამ, ვაკეთოთ იმის სასარგებლოდ ჩვენის ძალ-ღონის
დაგვარად რაც კი შეგვიძლიან, რომელი ასპარეზიც უნდა იყოს – ეკონომიური, ზნეობრივი, პედაგოგიური, ლიტერატურული და სხვა.
თუ ჩვენთვის და ჩვენი ქვეყნისათვის ვიქნებით კარგნი, ჩვენს საკუთარს
შინაურს საქმეს წავიყვანთ კარგად, მაშინ მთელი კაცობრიობისთვისაც
სასარგებლონი ვიქნებით. თუ არა და, ტყუილი მოცდენაა, ამაო შრომაა,
ვინც იმას ამბობს, კაცობრიობას უნდა ვარგოვო და ეს სარგებლობა ჯერ
თავის ძმებისთვის ვერ მოუტანია, თავის ქვეყნისათვის – რომლის ღვიძლი შვილია, – რომლის ავი და
კარგი ესმის (და თუ არ ესმის თავის შინაობის ავი და კარგი, ის სხვისას როგორ გაიგონებს და, მაშასადამე, ან რას არგებს)“.
სიყვარულით,
მაიკო წერეთელი ჟურნალ OK!-ის მთავარი რედაქტორი
