25 წლის ამერიკელი მომღერალი და მსახიობი ზენდეია მარი სტორმერ კოულმანი ჰოლივუდის
შემდეგ მოდის ინდუსტრიას იპყრობს. 2020 წელს ის გახდა ყველაზე ახალგაზრდა მსახიობი და
რივით მეორე შავკანიანი ქალი ისტორიაში, რომელმაც ამერიკული სატელევიზიო პრემია “ემის
ჯილდო” საუკეთესო ქალი მსახიობის კატეგორიაში მიიღო, ამჯერად კი ყველაზე ახალგაზრდა
პიროვნება, რომელმაც ამერიკულ დიზაინერთა საბჭოს გადაწყვეტილებით CFDA Awards-ის
“მოდის ოსკარად” წოდებულ დაჯილდოებაზე Fashion Icon-ის წოდება მიიღო. მიუხედავად იმისა,
რომ ახალგაზრდა ვარსკვლავმა უკვე რამდენიმე სფეროში მოსინჯა საკუთარი შესაძლებლობები,
საყვარელი საქმიანობის ძიებას არ წყვეტს და მომავალში არაერთი პროექტის განხორციელებას
აპირებს.
საზოგადოება მოხიბლულია იმ ფაქტით, რომ მხოლოდ სამსახიობო საქმიანობით არ
იფარგლებით. თქვენ ძალიან მრავალფეროვანი წარსული გაქვთ, ფილმებისა და სერიალების
პარალელურად მუშაობდით მუსიკალურ ინდუსტრიაში, გამოუშვით არაერთი წარმატებული
სინგლი, დაწერეთ წიგნი და შექმენით ტანსაცმლის საკუთარი ხაზი. ამჯერად კი ცნობილი გახდა,
რომ დაინტერესებული ხართ ფოტოგრაფიით, ეს საქმე თქვენთვის უბრალოდ გატაცებაა, თუ
გეგმავთ პროფესიონალურად დაეუფლოთ მას?
“ფოტოგრაფია ახლა არ აღმომიჩენია, ყოველთვის მაინტერესებდა. ჩემი ბაბუა იურისტი იყო.
ნებისმიერ დროს, როდესაც პროფესიულ მოვალეობას არ ასრულებდა, ფოტოგრაფიით
კავდებოდა. ჩემი დიდი ბაბუაც ფოტოგრაფი იყო, ის მაშინ გარდაიცვალა, როდესაც 11 წლის
ვიყავი. დღემდე მაქვს მისი ნამუშევრები საკუთარ სახლში შენახული, მათი დათვალიერება
პატარაობაში ყოველთვის ბედნიერს მხდიდა.”
“დედაჩემი გამუდმებით მიყვება ისტორიებს მისი სამსახურის შესახებ, თუ როგორ აკვირდებოდა
მთელი დღის განმავლობაში დღის სინათლეს, რათა ჰქონოდა ბუნებრივი განათება. ზოგჯერ
იდეალური კადრის დასაფიქსირებლად მთელი დღე გადიოდა. საათების გასვლასთან ერთად
სინათლის მიმართულებაც იცვლებოდა და ამ ყველაფერთან ერთად მისი გადაღების ტექნიკაც
ვითარდებოდა… რაც უფრო მემატება ასაკი, მით უფრო მეტ გამოცდილებას ვიღებ საკუთარ
საქმიანობაში და ვხვდები, რას გულისხმობდა ბაბუა, როდესაც სინათლის მნიშვნელობაზე
საუბრობდა. კარგი განათება ფოტოსესიაში ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი დეტალია. მე
მყავს რამდენიმე ფავორიტი ფოტოგრაფი, რომლებთან ერთად მუშაობაც ყოველთვის
მიადვილდება, რადგან მათ სინათლის მნიშვნელობა და ღირებულება ძალიან კარგად იციან.”
“კიდევ ერთი მიზეზი, რატომაც ფოტოგრაფიამ გამიტაცა, ეს არის Marcell Rév-ის შემოქმედება.
ყველა, ვისაც უნახავს ის მუშაობის პროცესში, მიხვდება, რომ ის პროფესიონალია. ზოგჯერ
ვფიქრობ, წავიდე და ვიყიდო სხვადასხვანაირი კამერა და დავიწყო ცდა, თუ კი რამე
გამიჭირდება, მარსელს ვთხოვ დახმარებას.”
რამდენად მზად ხარ, მაყურებლის წინაშე წარსდგე არა როგორც მსახიობი, არამედ როგორც
ფოტოგრაფი, ან რეჟისორი?
“ვფიქრობ, სიახლეების არ უნდა გვეშინოდეს. ჩვენ, მსახიობებს ყველას გვაქვს ისეთი მომენტები,
როდესაც რაღაც ახალს ვსწავლობთ, გამუდმებით უნდა ვეცადოთ მიზნის მიღწევას და
დავძლიოთ შიშის გრძნობა. ზოგჯერ ადამიანებს აფერხებთ ის ფაქტორი, რომ შეიძლება
საზოგადოების თვალში სულელები ან ხელმოცარულები გამოჩნდნენ. ვფიქრობ, დამარცხების არ
უნდა გვეშინოდეს, მე გამუდმებით მაქვს გაცდა, რომ საკმარისად კარგი არ ვიქნები, ეს არის
საკითხი, რომელზეც ვმუშაობ და რომლის გადალახვასაც ვცდილობ… რა თქმა უნდა ბუნებრივია,
რომ ყოველთვის ვერ მოვიგებთ, მაგრამ უნდა გვახსოვდეს, რომ ერთადერთი გზა მიზნის
მისაღწევად უშიშრად ყოფნაა.”
თქვენ ძალიან მოკლე პერიოდში მოახერხეთ წარმატებული კარიერის შექმნა. რაც მთავარია,
მიჰყევით საკუთარ ინსტინქტებს და ოცნებაზე უარი არასდროს გითქვამთ. ბევრი ადამიანისთვის
უცნობია, თუმცა, მუშაობა ჯერ კიდევ მაშინ დაიწყეთ, როდესაც ბავშვი იყავით, მას შემდეგ
დაინტერესდით ხელოვნების არაერთი მიმართულებით, რაშიც შედის რეჟისურაც, რომელზეც
ამჟამად თავდაუზოგავად მუშაობთ… საინტერესოა, ამდენი პროფესიის მორგების შემდეგ
მომავალში საკუთარ თავს სად ხედავთ?
“სიმართლე გითხრათ, მომავლის კონკრეტული გეგმა არ მაქვს. ამაზე არასდროს მიფიქრია,
არასდროს ვეუბნები ჩემს თავს, რომ რაღაც საქმე რომელიმე კონკრეტული პერიოდისთვის უკვე
გაკეთებული უნდა მქონდეს. მინდა მივყვე საკუთარ ინსტინქტებსა და სურვილებს და ვაკეთო
ის, რაც ბედნიერებას მანიჭებს. მინდა განვვითარდე არამხოლოდ როგორც არტისტი, არამედ
როგორც ადამიანი. შესაბამისად, არ ვჩქარობ, თუ ცხოვრების რომელიმე ეტაპზე რაიმე
განსხვავებული საქმიანობით დავინტერესდები, საკუთარ თავს უარს ნამდვილად არ ვეტყვი.”
“იდეა, რომ მომავალში შეიძლება გავხდე ჩამოყალიბებული რეჟისორი, ძალიან მიტაცებს.
ყოველთვის, როდესაც გადასაღებ მოედანზე ვარ, ვესაუბრები გუნდის წევრებს და ვთხოვ
ამიხსნან ის, რასაც იმ მომენტში აკეთებენ. ჩემს გარშემო ბევრი პროფესიონალია, შესაბამისად
მინდა ჩემი დრო და შესაძლებლობები მაქსიმალურად გამოვიყენო, რათა მიზანს მივაღწიო.
ვიმედოვნებ, მალე შევძლებ იმის გაკეთებას, რასაც ამჟამად ისინი აკეთებენ.”
ძალიან ბევრ ადამიანს აინტერესებს, განსაკუთრებით ახალგაზრდა გოგონებს, ყოველ ჯერზე,
როდესაც რაღაც ახალ საქმიანობას იწყებთ, მარცხისთვის რამდენად მზად ხართ.
“ვფიქრობ, ზოგჯერ რაღაცებს უნდა შევეწინააღმდეგით, შესაძლოა სულელურად ჟღერს, თუმცა
მჯერა, რომ ყველაფერი შესაძლებელია, თუ გწამს. მხოლოდ იმიტომ, რომ პირველ ჯერზე არ
გამოგივიდა, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მიზანი მიუღწევადია.”
საზოგადოებაში ხშირად მოგიხსენიებენ ერთ-ერთი ყველაზე საკულტო სტილის მქონე
ვარსკვლავად. რას ფიქრობთ, როდესაც არქივს ათვალიერებთ და თქვენთვის პირველი წითელი
ხალიჩის ჩაცმულობას ხედავთ. რას ეტყოდით იმ პატარა გოგონას?
“ალბათ იმას, რომ გაეგრძელებინა იმის კეთება, რაც უყვარდა. როდესაც 14 წლის ვიყავი და
ფილმის პრემიერაზე პირველად გამოვჩნდი, შეიძლება განსხვავებულად მეცვა, თუმცა თავს
შესანიშნავად ვგრძნობდი და ალბათ მთავარი ეს იყო… ზოგადად, როდესაც იმას აკეთებ, რაც
გიყვარს, სხვა ყველაფერი ძალიან უმნიშვნელოა.”
თავად რომელი ცნობილი ქალბატონის სტილს გამოარჩევდით, რომლის ჩაცმულობაც თქვენი
ინსპირაციის წყარო არაერთხელ გამხდარა?
„შერის სტილი ყოველთვის საკულტოდ მიმაჩნდა. ძალიან მომწონს მისი იმიჯი, რაც მთავარია
ყველა ეპოქას უხდება… ინსპირაციას ხშირად, არამხოლოდ ცნობილი ადამიანებისგან, არამედ
საკუთარი ბებიისგანაც ვიღებ, მისი ძველი ფოტოებში კარგად ჩანს, თუ როგორი საინტერესო
ხედვა ჰქონდა და ყოველთვის განსხვავებულად იცვამდა.“