ლაშა გურგენიძე ახმეტელის თეატრის ერთ-ერთი ახალგაზრდა მსახიობია, რომელიც სამსახიობო ოსტატობითა და არტისტული ნიჭით გამოირჩევა. იგი ისეთ მნიშვნელოვან სპექტაკლებში იღებს მონაწილეობას, როგორიცაა „კავკასიური ცარცის წრე“, „2030 – დასაკარგი არაფერი გვაქვს“, „თეთრი ვარდები“ და სხვა. ლაშა ჩვენი ვიდეორუბრიკის OK! MEN – ის სტუმარია, რომელმაც ისაუბრა, თეატრზე და მასთან დაკავშირებულ მნიშვნელოვან საინტერესო თემებზე.
პირველად როდის გადაწყვიტე რომ მსახიობობა გინდოდა?
პირველად ცირკში გადავწყვიტე წარმოდგენის დროს. ჯამბაზმა გადამაწყვეტინა, რომ მინდოდა არტისტობა. მოკლედ რომ შემოვიდა ჯამბაზი დარბაზში, ისეთი ნიჭიერი იყო, ისე საოცარ რეპრიზებს აკეთებდა, ცრემლები მომდიოდა. და აი მაშინ ვთქვი, რომ მე უნდა გამოვიდე ჯამბაზი და მსახიობი-თქო.
როგორია როლზე მუშაობის პროცესი?
უცნაურობა გვემართება როცა როლზე გვამტკიცებენ. ვჭამთ, გვძინავს,ვბანაობთ თუ ქუჩაში დავდივართ, მუდმივად გონება ფიქრობს ამ როლზე,ამ პერსონაჟზე. როგორი უნდა იყოს, რა აწუხებს, რა უხარია, რატომ იქცევა ასე, რით ამართლებ,რაში ადანაშაულებ და ა.შ როდესაც სცენაზე შედიხარ, ის გარკვეული დრო და საათი, იქ არსებობ და ცხოვრობ, რომ გამოდიხარ, ამ ყველაფერს ტოვებ. არ არსებობს დადებითი და უარყოფითი პერსონაჟი, ორივე მათგანი ემსახურება ადამიანის გაკეთილშობილებას. ორივე არის სარკე. დადებითი პერსონაჟი შენ გახედებს სარკეში და გაჩვენებს მაგალითს, როგორი უნდა იყო, უარყოფითიც იმავეს განახებს. ორივე ემსახურება იმას, რომ მაყურებელი გახდეს კიდევ უფრო კარგი იმაზე, ვიდრე მოვიდა…
როგორი გრძნობაა სანამ პრემიერა შედგება?
ძალიან რთული პროცესია. ბაგა-ბუგი გასდის გულს და მკერდი გაქვს გაგლეჯაზე. რთული არის, როცა მაყურებელთან უნდა გახვიდე, მით უმეტეს, მაშინ როცა სპექტაკლი ახალია. სიგიჟემდე თუ არ გიყვარს ეს პროფესია, ალბათ ვერ გაუძლებ, ვერ იცხოვრებ სხვანაირად…
