ცნობილი ქართველი მსახიობი ტრისტან სარალიძე 27 მაისს 69 წლის ასაკში გარდაიცვალა, რომელმაც მდიდარი მემკვიდრეობა დატოვა როგორც თეატრში, ასევე კინოში.
1955 წლის 5 მაისს ბორჯომის რაიონის სოფელ ახალდაბაში დაბადებული სარალიძე ხშირად იხსენებდა ახალდაბაში მისი ოჯახის მიერ გატარებულ რიტუალურ მოგზაურობას. 05.05.1955 – მისი დაბადების დღისა და წლის აღმნიშვნელი ციფრებიც კი საოცარი დამთხვევაა, თურმე ხშირად ეკითხებოდნენ მას “ბატონო ტრისტან, ჩააწყვეთო?” ერთ-ერთ ინტერვიუში ის იხსენებს მის ახალდაბაში წასვლის რიტუალს თურმე სარალიძე ოჯახში ასეთ მინიშნებას იძლეოდა: “მატარებელი #255 თბილისი-აბასთუმანი მიემგზავრება ახალდაბაში. მატარებელი გადის ნახევარ საათში”. სარალიძის ცხოვრება ხელოვნებისადმი მისი გატაცებისა და ხელობისადმი ურყევი ერთგულების დასტური იყო.
სარალიძემ 1974 წელს დაამთავრა შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრალური ინსტიტუტის სამსახიობო ფაკულტეტი. წარჩინებული მოღვაწეობა მაშინვე დაიწყო რუსთაველის თეატრში, სადაც მუშაობდა გარდაცვალებამდე.
დიდი ხნის მანძილზე სარალიძემ სცენაზე უამრავი დასამახსოვრებელი პერსონაჟი გააცოცხლა. მისი, როგორც მსახიობის მრავალფეროვნება გამოიკვეთა ისეთ როლებში, როგორებიცაა: ჯამბაზი „როლი დამწყები მსახიობი გოგონასათვის“ , ჭეიშვილი „საბრალდებო დასკვნა“, პოლიციელი „სეჩუანელი კეთილი ადამიანი“, შაქრო „კაცია ადამიანი , ჯარისკაცი „მეთორმეტე ღამე, მეათე მსაჯული „თორმეტი განრისხებული მამაკაცი“, ლადო „ვანილის მოტკბო, სევდიანი სურნელი“… შესრულებული აქვს ათობით კინოროლი, განსაკუთრებული პოპულარობა მსახიობს მოუტანა რეჟისორ გიორგი შენგელაიას ფილმში “სიყვარულის ყველას უნდა” შესრულებულმა მეორეხარისხოვანმა როლმა.
“„სიყვარული ყველას უნდა“ რომ გამოვიდა, ისეთი პოპულარული ვიყავი, ქუჩაში ვერ დავდიოდი “
გადაღებული იყო რამდენიმე ფილმში, მათ შორის, „ბეღურების გადაფრენა“. მისმა მრავალფეროვნებამ მას საშუალება მისცა შეუფერხებლად გადასულიყო ჟანრებს შორის და შესაბამისად დატოვა დიდი შთაბეჭდილება ქართულ კინოზე.
2010 წელს მიენიჭა ბორჯომის საპატიო მოქალაქის წოდება, რაც ასახავს მის წვლილს ქართულ კულტურაში. მისი კოლეგები აღფრთოვანებული იყვნენ მისი ნიჭით, თავმდაბლობითა და გულუხვობით.
რუსთაველის სახალხო თეატრი და სამხატვრო საზოგადოება გლოვობს მის დაკარგვას და მისი კოლეგები იხსენებენ სარალიძის უნარს, რომლითაც შეეძლო შეხებოდა ადამიანის გულებს…
ტრისტან სარალიძის გარდაცვალება სიცარიელეს ტოვებს ქართულ თეატრსა და კინოს სამყაროში, მაგრამ მისი მემკვიდრეობა ცოცხლობს იმ უამრავი პერსონაჟებით, რომელიც მან გააცოცხლა.
